[F. için]
Sanrı kırk dak’kalık zamanını çaldı
Ben, yanıbaşındaydım, seninle kapattım gözlerimi
Aynı karanlığın ortasına uzandık
Ben, nefes almayı yeniden öğrendim
Sen, kim olduğumu tekrar anımsadın
Sabaha bitik düştüğümüzde
Birbirimize tek bir kere bile
Dokunmadığımızı anladığımızdan bakamadık
Ve aynı yolda ikiye ayrıldık
Ben, hafızamı verdim sana, ödünç
Sen, nefesini bıraktın geride, dönerim diye
(Ocak 02)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder